Dla wielu osób wczesne wstawanie jest już wystarczająco trudnym zadaniem – nie mówiąc już o ściąganiu pościeli. Prostowanie prześcieradeł i wygładzanie poduszek nie jest dla wszystkich priorytetem porannym. Dla niektórych jest to przyjemny rytuał. Dla innych bezsensowne zajęcie.
Psycholog Leticia Martín Enjuto uważa, że „za prostym gestem pozostawienia łóżka nieposłanego rano kryją się historie i niuanse”. Tak niewielka decyzja, jak posłanie łóżka, może ujawnić zaskakujące informacje o osobowości i sposobie myślenia danej osoby.
„Każdy jest inny” – wyjaśnia Enjuto – „a nasze codzienne nawyki mogą ujawnić znacznie więcej niż to, co widać na pierwszy rzut oka”. Według niej celem nie jest osądzanie, ale zrozumienie tego, co nas motywuje – jak wchodzimy w interakcje z otoczeniem i samym sobą. Wyróżnia siedem kluczowych cech, które często wiążą się z tym, czy ludzie ścielą łóżko, czy pozostawiają je nieposłane.
Jeśli nie ścielisz łóżka, możesz być:
Skłonny do prokrastynacji
Obiecanie sobie w każdą niedzielę wieczorem, że w ten poniedziałek zaczniesz ponownie ścielić łóżko – a następnie nie dotrzymanie tej obietnicy – jest bardziej powszechne, niż mogłoby się wydawać. Enjuto twierdzi, że prokrastynacja jest jednym z najczęstszych wzorców, które obserwuje w swojej praktyce. Nieposłane łóżko może być niewielkim, ale wymownym znakiem szerszej tendencji do odkładania zadań – niezależnie od tego, czy dotyczą one domu, pracy czy szkoły. Czasami sama wielkość zadania może paraliżować.
Jednym ze sposobów radzenia sobie z tym problemem jest podzielenie zadań na mniejsze części. Na przykład sprzątanie domu można wykonać pokój po pokoju, robiąc krótkie przerwy pomiędzy nimi. Ta sama zasada dotyczy nauki lub celów związanych z pracą.
Życie z elastyczną rutyną
Osoby, które codziennie ścielą łóżko, często robią to z przyzwyczajenia – jest to część ich stałej porannej rutyny. Ci, którzy tego nie robią, mają zazwyczaj bardziej swobodne podejście. Są zazwyczaj bardziej elastyczni i nie przeszkadza im łamanie schematów, aby reagować na to, co przyniesie dzień. „Osoby, które nie ścielą łóżka, zazwyczaj wykazują mniej sztywne podejście do codziennego porządku i rytuałów” – mówi Enjuto. „Są zazwyczaj bardziej otwarte na improwizację i zmiany”.
Sprzeciwianie się normom społecznym
Dla niektórych niepisana zasada, że łóżka należy ścielić każdego ranka, jest wystarczającym powodem, aby ją zignorować. Ten cichy akt buntu może wynikać z „oczekiwań narzuconych w dzieciństwie” – wyjaśnia Enjuto. Zamiast tego tworzą własne zasady – takie, które wydają się autentyczne i potwierdzają ich tożsamość.
Dążenie do kontroli nad własnym życiem
Sypialnia jest często przestrzenią osobistą, domeną, nad którą sprawujemy kontrolę. Jednak poczucie kontroli może zostać podważone, gdy inni ludzie mają wpływ na nasze codzienne decyzje. Rezygnacja z ścielenia łóżka może stać się symbolicznym aktem odzyskania autonomii – niewielkim, ale zdecydowanym wyrazem „ja decyduję”. Według Enjuto jest to oznaka osoby, która „przedkłada własny osąd nad oczekiwania innych”.
Skłonność do kreatywności
Nieporządek jest często postrzegany jako wada, ale dla niektórych jest oznaką wyobraźni. Nieposłane łóżko może być częścią większego „zorganizowanego chaosu” – otoczenia, które pobudza kreatywne myślenie. Osoby te „znajdują inspirację w nieporządku” – mówi Enjuto. Bardziej cenią sobie oryginalność i elastyczność niż porządek i rutynę.
Pragnienie wolności osobistej
Wreszcie, pomijanie rytuału ścielenia łóżka może być cichą deklaracją niezależności. „To podświadomy sposób na powiedzenie, że chcesz żyć według własnych zasad, a nie tych narzuconych przez społeczeństwo” – mówi Enjuto. Nie chodzi tu koniecznie o bałagan, ale o odzyskanie kontroli w głęboko osobisty sposób.
Walka z motywacją
Jeśli nieposłane łóżko jest tylko częścią szerszego wzorca zaniedbań, może to być sygnał ostrzegawczy. W takich przypadkach może to odzwierciedlać „stan niskiej motywacji, zmęczenia, a nawet stresu emocjonalnego” – ostrzega Enjuto. Interpretacja ta ma sens tylko wtedy, gdy brak dbałości rozciąga się na inne obszary życia. Jeśli tak jest, warto zwrócić uwagę na samopoczucie psychiczne i w razie potrzeby szukać pomocy.