Archeologiczne odkrycie we Włoszech ujawnia trzy prehistoryczne grobowce, które zgodnie z ludową tradycją związane są z wróżkami.
Nie jest to pierwsze tego typu odkrycie.
Wulkaniczne skały Sardynii ujawniły właśnie trzy nowe Domus de Janas w kompleksie archeologicznym Sant’Andrea Priu. Sardyńska ludowość nazywa je „domami wróżek”, ale są one jednym z najstarszych świadectw życia rytualnego w basenie Morza Śródziemnego. To odkrycie we Włoszech zwiększa łączną liczbę podziemnych grobowców do 20.
Prace wykopaliskowe, prowadzone z inicjatywy włoskiego Ministerstwa Kultury, doprowadziły do odkrycia trzech grobowców oznaczonych jako XVIII, XIX i XX. Każdy z nich opowiada własną historię poprzez unikalne przedmioty. Współczesna archeologia potwierdza to, co przeczuwały ludowe legendy: te wykute pięć tysięcy lat temu konstrukcje skrywają niezwykłe historie.
Zakopane skarby ożywają
Grobowiec XVIII ma korytarz wejściowy prowadzący do centralnej komory kwadratowej. Dawni mieszkańcy wyrzeźbili w środku ceremonialne palenisko. Archeolodzy znaleźli fragmenty obsydianu, wrzeciono, zielony topór i kilka kilofów.
Grobowiec XIX jest mniejszy, ale równie intrygujący. Ma wejście w kształcie pawilonu, które prowadzi do dwóch wewnętrznych komnat. Fragmenty ceramiki i miniaturowy dzbanek leżały rozrzucone po skalistej podłodze, świadcząc o pracy starożytnych archeologów, którymi byli czas i erozja.
Grobowiec XX zdobywa wszystkie laury: siedem pomieszczeń połączonych bocznymi korytarzami. W jednej z komór zachowała się jeszcze malowana ozdobna listwa. Ponad 30 ceramicznych naczyń z okresu rzymskiego przyniosło mu przydomek „Grobowiec rzymskich naczyń”, co stanowi odkrycie w odkrywaniu.
Artefakty trafią do Centrum Konserwacji i Renowacji Li Punti. Każdy z nich jest fragmentem układanki przedstawiającej społeczności zamieszkujące te tereny w czasach, gdy nie istniało jeszcze pismo, a praca nad nimi wymaga precyzji współczesnej archeologii.
Odkrycie, które zmienia historię
Odkrycie to świadczy o znaczeniu, jakie istoty te miały dla starożytnych.
Domus de Janas zawdzięczają swoją nazwę sardyńskiemu terminowi oznaczającemu „Dom Wróżek” lub „Dom Czarownic”. Zostały wykute między 3400 a 2700 rokiem przed naszą erą. Grobowce te odzwierciedlają wierzenia neolitycznych społeczności Sardynii.
Wiele konstrukcji naśladuje układ ówczesnych domów. Społeczności neolityczne postrzegały śmierć jako przejście do innego rodzaju egzystencji. Motywy dekoracyjne obejmują spirale, rogi byków i fałszywe drzwi, które służyły jako przewodniki w podróży do zaświatów, elementy interesujące specjalistów archeologii pogrzebowej.
Kompleks Sant’Andrea Priu jest jednym z najważniejszych prehistorycznych cmentarzysk na Sardynii. Znajduje się na zboczach płaskowyżu Meilogu i jest wykuty w skale wulkanicznej. Miejsce to nosi ślady użytkowania w okresie rzymskim i wczesnym średniowieczu, obejmując tysiąclecia działalności ludzkiej, które uczyniły to miejsce prawdziwym rajem dla archeologów.
Wykopaliska będą kontynuowane w dolnej części stanowiska, gdzie pojawiły się już ślady osadnictwa rzymskiego i wczesnośredniowiecznego. Nowo odkryte groby zostaną udostępnione zwiedzającym, co przyczyni się do rozwoju turystyki kulturowej w regionie i pozwoli większej liczbie osób poznać te kamienne „wróżki”, które skrywają tajemnice przeszłości.